modortalan

Hungarian

Etymology

From modor (manners) +‎ -talan (-less, without, privative adjective-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈmodortɒlɒn]
  • Hyphenation: mo‧dor‧ta‧lan
  • Rhymes: -ɒn

Adjective

modortalan (comparative modortalanabb, superlative legmodortalanabb)

  1. ill-mannered

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative modortalan modortalanok
accusative modortalant modortalanokat
dative modortalannak modortalanoknak
instrumental modortalannal modortalanokkal
causal-final modortalanért modortalanokért
translative modortalanná modortalanokká
terminative modortalanig modortalanokig
essive-formal modortalanként modortalanokként
essive-modal modortalanul
inessive modortalanban modortalanokban
superessive modortalanon modortalanokon
adessive modortalannál modortalanoknál
illative modortalanba modortalanokba
sublative modortalanra modortalanokra
allative modortalanhoz modortalanokhoz
elative modortalanból modortalanokból
delative modortalanról modortalanokról
ablative modortalantól modortalanoktól
non-attributive
possessive – singular
modortalané modortalanoké
non-attributive
possessive – plural
modortalanéi modortalanokéi

Derived terms

Further reading

  • modortalan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.