modortalan
Hungarian
Etymology
From modor (“manners”) + -talan (“-less, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmodortɒlɒn]
- Hyphenation: mo‧dor‧ta‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
modortalan (comparative modortalanabb, superlative legmodortalanabb)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | modortalan | modortalanok |
accusative | modortalant | modortalanokat |
dative | modortalannak | modortalanoknak |
instrumental | modortalannal | modortalanokkal |
causal-final | modortalanért | modortalanokért |
translative | modortalanná | modortalanokká |
terminative | modortalanig | modortalanokig |
essive-formal | modortalanként | modortalanokként |
essive-modal | modortalanul | — |
inessive | modortalanban | modortalanokban |
superessive | modortalanon | modortalanokon |
adessive | modortalannál | modortalanoknál |
illative | modortalanba | modortalanokba |
sublative | modortalanra | modortalanokra |
allative | modortalanhoz | modortalanokhoz |
elative | modortalanból | modortalanokból |
delative | modortalanról | modortalanokról |
ablative | modortalantól | modortalanoktól |
non-attributive possessive – singular |
modortalané | modortalanoké |
non-attributive possessive – plural |
modortalanéi | modortalanokéi |
Derived terms
Further reading
- modortalan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.