moduleren

Dutch

Etymology

From French moduler.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

moduleren

  1. to modulate

Conjugation

Conjugation of moduleren (weak)
infinitive moduleren
past singular moduleerde
past participle gemoduleerd
infinitive moduleren
gerund moduleren n
present tense past tense
1st person singular moduleer moduleerde
2nd person sing. (jij) moduleert, moduleer2 moduleerde
2nd person sing. (u) moduleert moduleerde
2nd person sing. (gij) moduleert moduleerde
3rd person singular moduleert moduleerde
plural moduleren moduleerden
subjunctive sing.1 modulere moduleerde
subjunctive plur.1 moduleren moduleerden
imperative sing. moduleer
imperative plur.1 moduleert
participles modulerend gemoduleerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.