English
Etymology
Either:
Pronunciation
Noun
monomania (plural monomanias or monomaniæ)
- Excessive interest or concentration on a singular object or subject.
It was apparent to all but himself that what was once idle curiosity had become a monomania.
- (pathology, dated) A pathological obsession with one person, thing or idea.
1904 April 30, A[rthur] Conan Doyle, “The Adventure of the Six Napoleons”, in The Return of Sherlock Holmes, New York, N.Y.: McClure, Phillips & Co., published February 1905, →OCLC, page 212:“There are no limits to the possibilities of monomania,” I answered. “There is the condition which the modern French psychologists have called the ‘idée fixe,’ which may be trifling in character, and accompanied by complete sanity in every other way. A man who had read deeply about Napoleon, or who had possibly received some hereditary family injury through the great war, might conceivably form such an ‘idée fixe’ and under its influence be capable of any fantastic outrage.”
Translations
an excessive interest with a single subject
See also
Catalan
Etymology
From mono- + -mania.
Pronunciation
Noun
monomania f (plural monomanies)
- monomania
Further reading
Finnish
Etymology
mono- + -mania
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmonoˌmɑniɑ/, [ˈmo̞no̞ˌmɑ̝niɑ̝]
- Rhymes: -ɑniɑ
- Syllabification(key): mo‧no‧ma‧ni‧a
- Hyphenation(key): mono‧mania
Noun
monomania
- monomania
Declension
| Inflection of monomania (Kotus type 12/kulkija, no gradation)
|
| nominative
|
monomania
|
monomaniat
|
| genitive
|
monomanian
|
monomanioiden monomanioitten
|
| partitive
|
monomaniaa
|
monomanioita
|
| illative
|
monomaniaan
|
monomanioihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
monomania
|
monomaniat
|
| accusative
|
nom.
|
monomania
|
monomaniat
|
| gen.
|
monomanian
|
| genitive
|
monomanian
|
monomanioiden monomanioitten monomaniain rare
|
| partitive
|
monomaniaa
|
monomanioita
|
| inessive
|
monomaniassa
|
monomanioissa
|
| elative
|
monomaniasta
|
monomanioista
|
| illative
|
monomaniaan
|
monomanioihin
|
| adessive
|
monomanialla
|
monomanioilla
|
| ablative
|
monomanialta
|
monomanioilta
|
| allative
|
monomanialle
|
monomanioille
|
| essive
|
monomaniana
|
monomanioina
|
| translative
|
monomaniaksi
|
monomanioiksi
|
| abessive
|
monomaniatta
|
monomanioitta
|
| instructive
|
—
|
monomanioin
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
monomaniani
|
monomaniani
|
| accusative
|
nom.
|
monomaniani
|
monomaniani
|
| gen.
|
monomaniani
|
| genitive
|
monomaniani
|
monomanioideni monomanioitteni monomaniaini rare
|
| partitive
|
monomaniaani
|
monomanioitani
|
| inessive
|
monomaniassani
|
monomanioissani
|
| elative
|
monomaniastani
|
monomanioistani
|
| illative
|
monomaniaani
|
monomanioihini
|
| adessive
|
monomaniallani
|
monomanioillani
|
| ablative
|
monomanialtani
|
monomanioiltani
|
| allative
|
monomanialleni
|
monomanioilleni
|
| essive
|
monomanianani
|
monomanioinani
|
| translative
|
monomaniakseni
|
monomanioikseni
|
| abessive
|
monomaniattani
|
monomanioittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
monomanioineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
monomaniasi
|
monomaniasi
|
| accusative
|
nom.
|
monomaniasi
|
monomaniasi
|
| gen.
|
monomaniasi
|
| genitive
|
monomaniasi
|
monomanioidesi monomanioittesi monomaniaisi rare
|
| partitive
|
monomaniaasi
|
monomanioitasi
|
| inessive
|
monomaniassasi
|
monomanioissasi
|
| elative
|
monomaniastasi
|
monomanioistasi
|
| illative
|
monomaniaasi
|
monomanioihisi
|
| adessive
|
monomaniallasi
|
monomanioillasi
|
| ablative
|
monomanialtasi
|
monomanioiltasi
|
| allative
|
monomaniallesi
|
monomanioillesi
|
| essive
|
monomanianasi
|
monomanioinasi
|
| translative
|
monomaniaksesi
|
monomanioiksesi
|
| abessive
|
monomaniattasi
|
monomanioittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
monomanioinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
monomaniamme
|
monomaniamme
|
| accusative
|
nom.
|
monomaniamme
|
monomaniamme
|
| gen.
|
monomaniamme
|
| genitive
|
monomaniamme
|
monomanioidemme monomanioittemme monomaniaimme rare
|
| partitive
|
monomaniaamme
|
monomanioitamme
|
| inessive
|
monomaniassamme
|
monomanioissamme
|
| elative
|
monomaniastamme
|
monomanioistamme
|
| illative
|
monomaniaamme
|
monomanioihimme
|
| adessive
|
monomaniallamme
|
monomanioillamme
|
| ablative
|
monomanialtamme
|
monomanioiltamme
|
| allative
|
monomaniallemme
|
monomanioillemme
|
| essive
|
monomanianamme
|
monomanioinamme
|
| translative
|
monomaniaksemme
|
monomanioiksemme
|
| abessive
|
monomaniattamme
|
monomanioittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
monomanioinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
monomanianne
|
monomanianne
|
| accusative
|
nom.
|
monomanianne
|
monomanianne
|
| gen.
|
monomanianne
|
| genitive
|
monomanianne
|
monomanioidenne monomanioittenne monomaniainne rare
|
| partitive
|
monomaniaanne
|
monomanioitanne
|
| inessive
|
monomaniassanne
|
monomanioissanne
|
| elative
|
monomaniastanne
|
monomanioistanne
|
| illative
|
monomaniaanne
|
monomanioihinne
|
| adessive
|
monomaniallanne
|
monomanioillanne
|
| ablative
|
monomanialtanne
|
monomanioiltanne
|
| allative
|
monomaniallenne
|
monomanioillenne
|
| essive
|
monomaniananne
|
monomanioinanne
|
| translative
|
monomaniaksenne
|
monomanioiksenne
|
| abessive
|
monomaniattanne
|
monomanioittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
monomanioinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
monomaniansa
|
monomaniansa
|
| accusative
|
nom.
|
monomaniansa
|
monomaniansa
|
| gen.
|
monomaniansa
|
| genitive
|
monomaniansa
|
monomanioidensa monomanioittensa monomaniainsa rare
|
| partitive
|
monomaniaansa
|
monomanioitaan monomanioitansa
|
| inessive
|
monomaniassaan monomaniassansa
|
monomanioissaan monomanioissansa
|
| elative
|
monomaniastaan monomaniastansa
|
monomanioistaan monomanioistansa
|
| illative
|
monomaniaansa
|
monomanioihinsa
|
| adessive
|
monomaniallaan monomaniallansa
|
monomanioillaan monomanioillansa
|
| ablative
|
monomanialtaan monomanialtansa
|
monomanioiltaan monomanioiltansa
|
| allative
|
monomanialleen monomaniallensa
|
monomanioilleen monomanioillensa
|
| essive
|
monomanianaan monomanianansa
|
monomanioinaan monomanioinansa
|
| translative
|
monomaniakseen monomaniaksensa
|
monomanioikseen monomanioiksensa
|
| abessive
|
monomaniattaan monomaniattansa
|
monomanioittaan monomanioittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
monomanioineen monomanioinensa
|
|
Anagrams
Italian
Etymology
From mono- + -mania.
Noun
monomania f (plural monomanie)
- monomania
Anagrams