moraliseren
Dutch
Etymology
From Middle Dutch moraliseren, from Middle French moraliser. Equivalent to moraal + -iseren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌmoː.raː.liˈzeː.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: mo‧ra‧li‧se‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
moraliseren
Conjugation
| Conjugation of moraliseren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | moraliseren | |||
| past singular | moraliseerde | |||
| past participle | gemoraliseerd | |||
| infinitive | moraliseren | |||
| gerund | moraliseren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | moraliseer | moraliseerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | moraliseert, moraliseer2 | moraliseerde | ||
| 2nd person sing. (u) | moraliseert | moraliseerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | moraliseert | moraliseerde | ||
| 3rd person singular | moraliseert | moraliseerde | ||
| plural | moraliseren | moraliseerden | ||
| subjunctive sing.1 | moralisere | moraliseerde | ||
| subjunctive plur.1 | moraliseren | moraliseerden | ||
| imperative sing. | moraliseer | |||
| imperative plur.1 | moraliseert | |||
| participles | moraliserend | gemoraliseerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||