mordęga

See also: mordęgą

Polish

Etymology

From mordować +‎ -ęga.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /mɔrˈdɛŋ.ɡa/
  • Rhymes: -ɛŋɡa
  • Syllabification: mor‧dę‧ga

Noun

mordęga f

  1. (colloquial) torment, agony
    Synonyms: męka, udręka
  2. (colloquial or dialectal, Kielce, Biecz) drudgery, toil
    Synonyms: męczarnia, mozół

Declension

Declension of mordęga
singular
nominative mordęga
genitive mordęgi
dative mordędze
accusative mordęgę
instrumental mordęgą
locative mordędze
vocative mordęgo

Further reading

  • mordęga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mordęga in Polish dictionaries at PWN
  • Władysław Siarkowski (1878) “mordęga”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 249
  • Roman Zawiliński (1880) “mordęga”, in “Gwara brzezińska w pow. ropczyckim”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I) (in Polish), volume 8, Krakow: Akademia Umiejętności, page 230
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.