mouten

Dutch

Etymology

From mout +‎ -en.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: mout‧en

Verb

mouten

  1. to malt

Conjugation

Conjugation of mouten (weak)
infinitive mouten
past singular moutte
past participle gemout
infinitive mouten
gerund mouten n
present tense past tense
1st person singular mout moutte
2nd person sing. (jij) mout moutte
2nd person sing. (u) mout moutte
2nd person sing. (gij) mout moutte
3rd person singular mout moutte
plural mouten moutten
subjunctive sing.1 moute moutte
subjunctive plur.1 mouten moutten
imperative sing. mout
imperative plur.1 mout
participles moutend gemout
1) Archaic.

Derived terms