muasır

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish معاصر, from Arabic مُعَاصِر (muʕāṣir).

Adjective

muasır

  1. modern

Declension

Predicative forms of muasır
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) muasırım muasır mıyım?
sen (you are) muasırsın muasır mısın?
o (he/she/it is) muasır / muasırdır muasır mı?
biz (we are) muasırız muasır mıyız?
siz (you are) muasırsınız muasır mısınız?
onlar (they are) muasır(lar) muasır(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) muasırdım muasır mıydım?
sen (you were) muasırdın muasır mıydın?
o (he/she/it was) muasırdı muasır mıydı?
biz (we were) muasırdık muasır mıydık?
siz (you were) muasırdınız muasır mıydınız?
onlar (they were) muasırdılar muasır mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) muasırmışım muasır mıymışım?
sen (you were) muasırmışsın muasır mıymışsın?
o (he/she/it was) muasırmış muasır mıymış?
biz (we were) muasırmışız muasır mıymışız?
siz (you were) muasırmışsınız muasır mıymışsınız?
onlar (they were) muasırmışlar muasır mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) muasırsam muasır mıysam?
sen (if you) muasırsan muasır mıysan?
o (if he/she/it) muasırsa muasır mıysa?
biz (if we) muasırsak muasır mıysak?
siz (if you) muasırsanız muasır mıysanız?
onlar (if they) muasırsalar muasır mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms