muftiu
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish مفتی (müftî), from Arabic مُفْتِي (muftī).
Noun
muftiu m (plural muftii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | muftiu | muftiul | muftii | muftiii | |
| genitive-dative | muftiu | muftiului | muftii | muftiilor | |
| vocative | muftiule | muftiilor | |||