مفتی
See also: مفتي
Ottoman Turkish
Etymology
Noun
مفتی • (müftî)
Descendants
References
- Redhouse, James W. (1890) “مفتی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1929
Persian
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /muf.ˈtiː/
- (Dari, formal) IPA(key): [mʊf.t̪ʰíː]
- (Iran, formal) IPA(key): [mof.t̪ʰíː]
- (Tajik, formal) IPA(key): [muf.t̪ʰí]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | muftī |
| Dari reading? | muftī |
| Iranian reading? | mofti |
| Tajik reading? | mufti |
Etymology 1
From مفت (moft, “free”) + ـی (-i).
Adjective
مفتی • (mofti)
Etymology 2
| Dari | مفتی |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | муфтӣ |
Borrowed from Arabic مُفْتٍ (muftin).
Noun
مُفْتی • (mofti)
- (Islam) mufti
- c. 1390, Shams-ud-Dīn Muḥammad Ḥāfiẓ, “Ghazal 424”, in دیوان حافظ [The Divān of Ḥāfiẓ][2]:
- منعم مکن ز عشق وی ای مفتی زمان
معذور دارمت که تو او را ندیدهای- man'-am ma-kon zi išq-i way ay muftī-yi zamān
ma'zūr dār-am-at ki tu ō rā na-dīda'ī - Do not prohibit me from loving him/her, o mufti of the age!
Grant me pardon, since you have not seen him/her.
- man'-am ma-kon zi išq-i way ay muftī-yi zamān
Urdu
Etymology
Borrowed from Classical Persian مُفْتی (muftī), from Arabic مُفْتٍ (muftin).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /mʊf.t̪iː/
- Rhymes: -iː
Noun
مُفْتی • (muftī) m (Hindi spelling मुफ़्ती)