Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish محتوا (muhtevā, “content”), from Arabic مُحْتَوًى (muḥtawan), passive participle of اِحْتَوَى (iḥtawā, “to contain”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /muh.teˈvaː/
- Hyphenation: muh‧te‧va
Noun
muhteva (definite accusative muhtevayı, plural (uncommon) muhtevalar or muhteviyat)
- (archaic) content
Declension
Declension of muhteva
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
muhteva
|
muhtevalar
|
| definite accusative
|
muhtevayı
|
muhtevaları
|
| dative
|
muhtevaya
|
muhtevalara
|
| locative
|
muhtevada
|
muhtevalarda
|
| ablative
|
muhtevadan
|
muhtevalardan
|
| genitive
|
muhtevanın
|
muhtevaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
muhtevam
|
muhtevalarım
|
| 2nd singular
|
muhtevan
|
muhtevaların
|
| 3rd singular
|
muhtevası
|
muhtevaları
|
| 1st plural
|
muhtevamız
|
muhtevalarımız
|
| 2nd plural
|
muhtevanız
|
muhtevalarınız
|
| 3rd plural
|
muhtevaları
|
muhtevaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
muhtevamı
|
muhtevalarımı
|
| 2nd singular
|
muhtevanı
|
muhtevalarını
|
| 3rd singular
|
muhtevasını
|
muhtevalarını
|
| 1st plural
|
muhtevamızı
|
muhtevalarımızı
|
| 2nd plural
|
muhtevanızı
|
muhtevalarınızı
|
| 3rd plural
|
muhtevalarını
|
muhtevalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
muhtevama
|
muhtevalarıma
|
| 2nd singular
|
muhtevana
|
muhtevalarına
|
| 3rd singular
|
muhtevasına
|
muhtevalarına
|
| 1st plural
|
muhtevamıza
|
muhtevalarımıza
|
| 2nd plural
|
muhtevanıza
|
muhtevalarınıza
|
| 3rd plural
|
muhtevalarına
|
muhtevalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
muhtevamda
|
muhtevalarımda
|
| 2nd singular
|
muhtevanda
|
muhtevalarında
|
| 3rd singular
|
muhtevasında
|
muhtevalarında
|
| 1st plural
|
muhtevamızda
|
muhtevalarımızda
|
| 2nd plural
|
muhtevanızda
|
muhtevalarınızda
|
| 3rd plural
|
muhtevalarında
|
muhtevalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
muhtevamdan
|
muhtevalarımdan
|
| 2nd singular
|
muhtevandan
|
muhtevalarından
|
| 3rd singular
|
muhtevasından
|
muhtevalarından
|
| 1st plural
|
muhtevamızdan
|
muhtevalarımızdan
|
| 2nd plural
|
muhtevanızdan
|
muhtevalarınızdan
|
| 3rd plural
|
muhtevalarından
|
muhtevalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
muhtevamın
|
muhtevalarımın
|
| 2nd singular
|
muhtevanın
|
muhtevalarının
|
| 3rd singular
|
muhtevasının
|
muhtevalarının
|
| 1st plural
|
muhtevamızın
|
muhtevalarımızın
|
| 2nd plural
|
muhtevanızın
|
muhtevalarınızın
|
| 3rd plural
|
muhtevalarının
|
muhtevalarının
|
|
References
Further reading