Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish احتوا (ihtivā, “a holding, taking, containing (within) itself”),[1][2] from Arabic اِحْتِوَاء (iḥtiwāʔ), verbal noun of اِحْتَوَى (iḥtawā, “to contain”).[3]
Pronunciation
- IPA(key): /ih.tiˈvaː/
- Hyphenation: ih‧ti‧va
Noun
ihtiva (definite accusative ihtivayı, plural ihtivalar)
- An act of containing, including withing itself.
- Synonym: içerme
Declension
Declension of ihtiva
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ihtiva
|
ihtivalar
|
| definite accusative
|
ihtivayı
|
ihtivaları
|
| dative
|
ihtivaya
|
ihtivalara
|
| locative
|
ihtivada
|
ihtivalarda
|
| ablative
|
ihtivadan
|
ihtivalardan
|
| genitive
|
ihtivanın
|
ihtivaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ihtivam
|
ihtivalarım
|
| 2nd singular
|
ihtivan
|
ihtivaların
|
| 3rd singular
|
ihtivası
|
ihtivaları
|
| 1st plural
|
ihtivamız
|
ihtivalarımız
|
| 2nd plural
|
ihtivanız
|
ihtivalarınız
|
| 3rd plural
|
ihtivaları
|
ihtivaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ihtivamı
|
ihtivalarımı
|
| 2nd singular
|
ihtivanı
|
ihtivalarını
|
| 3rd singular
|
ihtivasını
|
ihtivalarını
|
| 1st plural
|
ihtivamızı
|
ihtivalarımızı
|
| 2nd plural
|
ihtivanızı
|
ihtivalarınızı
|
| 3rd plural
|
ihtivalarını
|
ihtivalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ihtivama
|
ihtivalarıma
|
| 2nd singular
|
ihtivana
|
ihtivalarına
|
| 3rd singular
|
ihtivasına
|
ihtivalarına
|
| 1st plural
|
ihtivamıza
|
ihtivalarımıza
|
| 2nd plural
|
ihtivanıza
|
ihtivalarınıza
|
| 3rd plural
|
ihtivalarına
|
ihtivalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ihtivamda
|
ihtivalarımda
|
| 2nd singular
|
ihtivanda
|
ihtivalarında
|
| 3rd singular
|
ihtivasında
|
ihtivalarında
|
| 1st plural
|
ihtivamızda
|
ihtivalarımızda
|
| 2nd plural
|
ihtivanızda
|
ihtivalarınızda
|
| 3rd plural
|
ihtivalarında
|
ihtivalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ihtivamdan
|
ihtivalarımdan
|
| 2nd singular
|
ihtivandan
|
ihtivalarından
|
| 3rd singular
|
ihtivasından
|
ihtivalarından
|
| 1st plural
|
ihtivamızdan
|
ihtivalarımızdan
|
| 2nd plural
|
ihtivanızdan
|
ihtivalarınızdan
|
| 3rd plural
|
ihtivalarından
|
ihtivalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ihtivamın
|
ihtivalarımın
|
| 2nd singular
|
ihtivanın
|
ihtivalarının
|
| 3rd singular
|
ihtivasının
|
ihtivalarının
|
| 1st plural
|
ihtivamızın
|
ihtivalarımızın
|
| 2nd plural
|
ihtivanızın
|
ihtivalarınızın
|
| 3rd plural
|
ihtivalarının
|
ihtivalarının
|
|
Derived terms
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “احتوا”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 37
- ^ Kélékian, Diran (1911) “احتوا”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 55
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “ihtiva”, in Nişanyan Sözlük
Further reading