muncitorime

Romanian

Etymology

From muncitor +‎ -ime.

Pronunciation

  • IPA(key): /mun.t͡ʃi.toˈri.me/

Noun

muncitorime f (uncountable)

  1. the working class

Declension

Declension of muncitorime
singular only indefinite definite
nominative-accusative muncitorime muncitorimea
genitive-dative muncitorimi muncitorimii
vocative muncitorime, muncitorimeo