munkavállaló
Hungarian
Etymology
munka (“work”) + vállaló (“taker”), from vállal (“to take, undertake”) + -ó.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmuŋkɒvaːlːɒloː]
- Hyphenation: mun‧ka‧vál‧la‧ló
- Rhymes: -loː
Noun
munkavállaló (plural munkavállalók)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | munkavállaló | munkavállalók |
| accusative | munkavállalót | munkavállalókat |
| dative | munkavállalónak | munkavállalóknak |
| instrumental | munkavállalóval | munkavállalókkal |
| causal-final | munkavállalóért | munkavállalókért |
| translative | munkavállalóvá | munkavállalókká |
| terminative | munkavállalóig | munkavállalókig |
| essive-formal | munkavállalóként | munkavállalókként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | munkavállalóban | munkavállalókban |
| superessive | munkavállalón | munkavállalókon |
| adessive | munkavállalónál | munkavállalóknál |
| illative | munkavállalóba | munkavállalókba |
| sublative | munkavállalóra | munkavállalókra |
| allative | munkavállalóhoz | munkavállalókhoz |
| elative | munkavállalóból | munkavállalókból |
| delative | munkavállalóról | munkavállalókról |
| ablative | munkavállalótól | munkavállalóktól |
| non-attributive possessive – singular |
munkavállalóé | munkavállalóké |
| non-attributive possessive – plural |
munkavállalóéi | munkavállalókéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | munkavállalóm | munkavállalóim |
| 2nd person sing. | munkavállalód | munkavállalóid |
| 3rd person sing. | munkavállalója | munkavállalói |
| 1st person plural | munkavállalónk | munkavállalóink |
| 2nd person plural | munkavállalótok | munkavállalóitok |
| 3rd person plural | munkavállalójuk | munkavállalóik |
Derived terms
Further reading
- munkavállaló in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.