munnharpa

Icelandic

Etymology

From munnur (mouth) +‎ harpa (harp). False friend of Norwegian Bokmål and Norwegian Nynorsk munnharpe (Jew's harp).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmʏnː.har̥pa/

Noun

munnharpa f (genitive singular munnhörpu, nominative plural munnhörpur)

  1. harmonica, mouth organ (wind instrument with multiple holes for blowing into)

Declension

Declension of munnharpa (feminine, based on harpa)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative munnharpa munnharpan munnhörpur munnhörpurnar
accusative munnhörpu munnhörpuna munnhörpur munnhörpurnar
dative munnhörpu munnhörpunni munnhörpum munnhörpunum
genitive munnhörpu munnhörpunnar munnharpna, munnharpa munnharpnanna, munnharpanna

Norwegian Bokmål

Noun

munnharpa f

  1. definite singular of munnharpe

Norwegian Nynorsk

Noun

munnharpa f (definite singular munnharpa, indefinite plural munnharper or munnharpor, definite plural munnharpene or munnharpone)

  1. (pre-2012) alternative form of munnharpe
  2. definite singular of munnharpe