harpa

See also: Harpa, harpă, and härpå

Faroese

Alternative forms

Etymology

From Old Norse harpa, from Proto-Germanic *harpǭ. Compare Icelandic harpa, Norwegian and Danish harpe, Swedish harpa, German Harfe, Dutch and English harp.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhaɹ̥pa/
    Rhymes: -aɹ̥pa

Noun

harpa f (genitive singular harpu, plural harpur)

  1. harp

Declension

f1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative harpa harpan harpur harpurnar
accusative harpu harpuna harpur harpurnar
dative harpu harpuni harpum harpunum
genitive harpu harpunnar harpa harpanna

Derived terms

French

Pronunciation

Verb

harpa

  1. third-person singular past historic of harper

Icelandic

Etymology

From Old Norse harpa, from Proto-Germanic *harpǭ. Compare Faroese hørpa, harpa, Norwegian and Danish harpe, Swedish harpa, German Harfe, Dutch and English harp.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhar̥pa/
    Rhymes: -ar̥pa
    Homophones: Harpa

Noun

harpa f (genitive singular hörpu, nominative plural hörpur)

  1. harp
  2. the seventh month of the year according to the old Icelandic calendar

Declension

Declension of harpa (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative harpa harpan hörpur hörpurnar
accusative hörpu hörpuna hörpur hörpurnar
dative hörpu hörpunni hörpum hörpunum
genitive hörpu hörpunnar harpna, harpa harpnanna, harpanna

Derived terms

See also

Icelandic calendar months in Icelandic · Mánuðir í norrænu tímatalinu (layout · text)
Skammdegi · skammdegi, vetur
Gormánuður Ýlir Mörsugur Þorri Góa Einmánuður
gormánuður ýlir, frermánuður mörsugur, hrútmánuður þorri góa einmánuður
Náttleysi · náttleysi, sumar
Harpa Skerpla Sólmánuður Heyannir Tvímánuður Haustmánuður
harpa, gaukmánuður skerpla, sáðtíð, eggtíð, stekktíð sólmánuður, selmánuður heyannir tvímánuður, kornskurðarmánuður haustmánuður
Aukanætur · aukanætur
Sumarauka · sumarauka

Latin

Etymology

Borrowed from Frankish *harpā. First attested in Fortunatus, 7th c. (plaudat tibi barbarus harpa).

Noun

harpa f (genitive harpae); first declension (Early Medieval Latin)

  1. harp

Derived terms

Descendants

  • Gallo-Romance:
    • Old French: harpe
      • Middle French: harpe
      • Norman: harpe (Jersiais)
      • Picard: hârpe (Athois)
      • Walloon: ârpe (Forrières)
    • Old Occitan: arpa
  • Ibero-Romance:
  • Italo-Romance

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

harpa m or f

  1. definite feminine singular of harpe

Norwegian Nynorsk

Noun

harpa f

  1. definite singular of harpe

Old Dutch

Etymology

From Proto-West Germanic *harpā, from Proto-Germanic *harpǭ. It is only attested in the derived meaning rack.

Noun

harpa f

  1. harp
  2. rack (torturing device)

Inflection

Descendants

References

  • harpa I”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012

Old Swedish

Etymology

From Old Norse harpa, from Proto-Germanic *harpǭ.

Noun

harpa f

  1. harp

Declension

Declension of harpa (on-stem)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative harpa harpan harpu(r), -o(r) harpuna(r), -ona(r)
accusative harpu, -o harpuna, -ona harpu(r), -o(r) harpuna(r), -ona(r)
dative harpu, -o harpunni, -onne harpum, -om harpumin, -omen
genitive harpu, -o harpunna(r), -onna(r) harpa harpanna

Descendants

Portuguese

Etymology

Inherited from Old Galician-Portuguese arpa, from Late Latin harpa, from Frankish *harpā, from Proto-Germanic *harpǭ.

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /ˈaʁ.pɐ/ [ˈah.pɐ]
    • (São Paulo) IPA(key): /ˈaɾ.pɐ/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /ˈaʁ.pɐ/ [ˈaχ.pɐ]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ˈaɻ.pa/

  • Rhymes: (Brazil) -aʁpɐ, (Portugal) -aɾpɐ
  • Hyphenation: har‧pa

Noun

harpa f (plural harpas)

  1. harp (musical instrument)

Derived terms

Further reading

  • harpa” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913

Romanian

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈharpa]

Noun

harpa f

  1. definite nominative/accusative singular of harpă

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaɾpa/ [ˈaɾ.pa]
  • Rhymes: -aɾpa
  • Syllabification: har‧pa

Noun

harpa f (plural harpas)

  1. rare spelling of arpa

Further reading

Swedish

Etymology

From Old Swedish harpa, from Old Norse harpa, from Proto-Germanic *harpǭ. Compare Norwegian and Danish harpe, Icelandic harpa, Faroese hørpa, harpa, German Harfe, Dutch and English harp.

Pronunciation

Noun

harpa c

  1. (music) a harp
  2. a grain sieve

Declension

Descendants

References