munur
Faroese
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmuːnʊr]
Noun
munur m (genitive singular munar, plural munir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | munur | munurin | munir | munirnir |
| accusative | mun | munin | munir | munirnar |
| dative | muni | muninum | munum | mununum |
| genitive | munar | munarins | muna | munanna |
Derived terms
Icelandic
Etymology
From Old Norse munr, from Proto-Germanic *muniz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmʏːnʏr/
- Rhymes: -ʏːnʏr
Noun
munur m (genitive singular munar, nominative plural munir)
- difference
- Synonym: mismunur
- object, thing
- Synonym: hlutur
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | munur | munurinn | munir | munirnir |
| accusative | mun | muninn | muni | munina |
| dative | mun, muni1 | muninum | munum | mununum |
| genitive | munar | munarins | muna | munanna |
1Much less common.
Derived terms
compounds
- aldursmunur
- eðlismunur
- gengismunur
- greinarmunur
- gæfumunur
- húsmunir
- sjónarmunur
- skoðanamunur
- stéttamunur
- stærðarmunur
- verðmunur
prefixed terms
References
- “munur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)