muscularis
Latin
Etymology
Apparently originating in the Renaissance, from mūsculus (“muscle”) + -āris.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [muːs.kʊˈɫaː.rɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [mus.kuˈlaː.ris]
Adjective
mūsculāris (neuter mūsculāre); third-declension two-termination adjective
- (Renaissance Latin, New Latin) Of or pertaining to muscles.
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | mūsculāris | mūsculāre | mūsculārēs | mūsculāria | |
| genitive | mūsculāris | mūsculārium | |||
| dative | mūsculārī | mūsculāribus | |||
| accusative | mūsculārem | mūsculāre | mūsculārēs mūsculārīs |
mūsculāria | |
| ablative | mūsculārī | mūsculāribus | |||
| vocative | mūsculāris | mūsculāre | mūsculārēs | mūsculāria | |