muziekwetenschap

Compound of muziek (“music”) +‎ wetenschap (“science”).

• IPA^(key): /myˈzikˌʋeː.tə(n).sxɑp/, /myˈzik.ʋeː.tə(n)ˌsxɑp/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: mu‧ziek‧we‧ten‧schap

muziekwetenschap f (plural muziekwetenschappen)

1. musicology (the scientific study of music)
   • 1874, anonymous author, “Hooger Onderwijs [Higher Education]”, in Bataviaasch handelsblad, volume 68, number 1874, page 4:

     Met de benaming godsdienstwetenschap heeft men niet willen beslissen, dat de godsdienst eene wetenschap is, evenmin als het bestaan eener muziekwetenschap de muziek tot eene wetenschap maakt.

     With the name religiology one does not attempt to decree that religion is a science, just like the existence of musicology does not make music a science.

   • 1940, E. Reeser, “Klaviersonate met vioolbegeleiding ten tijde van Mozart in Parijs [A harpsichord sonata with violin accompaniment in Mozart's time in Paris]”, in De Telegraaf, volume 48, number 17774, page 4:

     De muziekwetenschap wint in ons land aan invloed, aan gezag en aan jeugdige beoefenaren.

     Musicology is gaining influence, status and young practicioners in our country.

   • 2001, Johan Eeckeloo, “François-Joseph Fétis: Musicoloog, conservatoriumdirecteur, componist en verzamelaar in één persoon [François-Joseph Fétis: Muscologist, conservatorium director, componist and collector in one person]”, in Louis Peter Grijp et al., editors, Een muziekgeschiedenis der Nederlanden [A history of music of the Netherlands], page 421:

     Hij is dan ook een van degenen die de grondslagen legde voor de vergelijkende muziekwetenschap, die in de twintigste eeuw etnomusicologie zou gaan heten.

     He is also one of those that formed the foundation for the comparative musicology, which would start to be called ethnomusicology in the twentieth century.

• musicologie

• Matthias de Vries, Lambert Allard te Winkel (1864) “muziekwetenschap”, in Woordenboek der Nederlandsche Taal, published 2001