násilí
See also: nasili
Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *nasilьje. By surface analysis, na + síla + -í.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnaːsɪliː]
Noun
násilí n (relational adjective násilný)
Declension
Declension of násilí (neuter in -í/-ý)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | násilí | násilí |
| genitive | násilí | násilí |
| dative | násilí | násilím |
| accusative | násilí | násilí |
| vocative | násilí | násilí |
| locative | násilí | násilích |
| instrumental | násilím | násilími |
Related terms
Further reading
- “násilí”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “násilí”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “násilí”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025