násilník
See also: nasilnik
Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *nasilьnikъ. By surface analysis, násilí + -ník.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnaːsɪlɲiːk]
Noun
násilník m anim (female equivalent násilnice)
Declension
Declension of násilník (velar masculine animate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | násilník | násilníci |
| genitive | násilníka | násilníků |
| dative | násilníkovi, násilníku | násilníkům |
| accusative | násilníka | násilníky |
| vocative | násilníku | násilníci |
| locative | násilníkovi, násilníku | násilnících |
| instrumental | násilníkem | násilníky |
Related terms
Further reading
- “násilník”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “násilník”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “násilník”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025