nöbet

See also: nobet

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish نوبت (nevbet, nübet), from Arabic نَوْبَة (nawba).

Noun

nöbet (definite accusative nöbeti, plural nöbetler)

  1. shift, watch, turn (period on duty)
    Synonym: sıra
  2. (medicine) fit, attack

Declension

Declension of nöbet
singular plural
nominative nöbet nöbetler
definite accusative nöbeti nöbetleri
dative nöbete nöbetlere
locative nöbette nöbetlerde
ablative nöbetten nöbetlerden
genitive nöbetin nöbetlerin
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular nöbetim nöbetlerim
2nd singular nöbetin nöbetlerin
3rd singular nöbeti nöbetleri
1st plural nöbetimiz nöbetlerimiz
2nd plural nöbetiniz nöbetleriniz
3rd plural nöbetleri nöbetleri
definite accusative
singular plural
1st singular nöbetimi nöbetlerimi
2nd singular nöbetini nöbetlerini
3rd singular nöbetini nöbetlerini
1st plural nöbetimizi nöbetlerimizi
2nd plural nöbetinizi nöbetlerinizi
3rd plural nöbetlerini nöbetlerini
dative
singular plural
1st singular nöbetime nöbetlerime
2nd singular nöbetine nöbetlerine
3rd singular nöbetine nöbetlerine
1st plural nöbetimize nöbetlerimize
2nd plural nöbetinize nöbetlerinize
3rd plural nöbetlerine nöbetlerine
locative
singular plural
1st singular nöbetimde nöbetlerimde
2nd singular nöbetinde nöbetlerinde
3rd singular nöbetinde nöbetlerinde
1st plural nöbetimizde nöbetlerimizde
2nd plural nöbetinizde nöbetlerinizde
3rd plural nöbetlerinde nöbetlerinde
ablative
singular plural
1st singular nöbetimden nöbetlerimden
2nd singular nöbetinden nöbetlerinden
3rd singular nöbetinden nöbetlerinden
1st plural nöbetimizden nöbetlerimizden
2nd plural nöbetinizden nöbetlerinizden
3rd plural nöbetlerinden nöbetlerinden
genitive
singular plural
1st singular nöbetimin nöbetlerimin
2nd singular nöbetinin nöbetlerinin
3rd singular nöbetinin nöbetlerinin
1st plural nöbetimizin nöbetlerimizin
2nd plural nöbetinizin nöbetlerinizin
3rd plural nöbetlerinin nöbetlerinin

Derived terms

References