nýra
Faroese
Etymology
From Old Norse nýra, from Proto-Germanic *neurô, from Proto-Indo-European *negʷʰrós.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnʊijɹa]
Noun
nýra n (genitive singular nýra, plural nýru or nýrur)
Declension
| n1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | nýra | nýrað | nýru, nýrur | nýruni |
| accusative | nýra | nýrað | nýru, nýrur | nýruni |
| dative | nýra | nýranum | nýrum | nýrunum |
| genitive | nýra | nýrans | nýrna | nýrnanna |
Derived terms
- hvítanýra
- kolanýra
- nýrabørkur
- nýraflutningur
- nýragrús
- nýrakoka
- nýrakol
- nýrakollur
- nýralás
- nýralækni
- nýrasneis
- nýrasperðil
- nýrasteinur
- nýrastrongur
- nýravaksin
- nýrnabruni
- vitunýra
Icelandic
Etymology
From Old Norse nýra, from Proto-Germanic *neurô, from Proto-Indo-European *negʷʰrós.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈniːra/
- Rhymes: -iːra
Noun
nýra n (genitive singular nýra, nominative plural nýru)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | nýra | nýrað | nýru | nýrun |
| accusative | nýra | nýrað | nýru | nýrun |
| dative | nýra | nýranu | nýrum | nýrunum |
| genitive | nýra | nýrans | nýrna | nýrnanna |
Derived terms
- nýrnasteinn
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *neurô, from Proto-Indo-European *negʷʰrós.
Noun
nýra n (genitive nýra, plural nýru)
Declension
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | nýra | nýrat | nýru | nýrun |
| accusative | nýra | nýrat | nýru | nýrun |
| dative | nýra | nýranu | nýrum | nýrunum |
| genitive | nýra | nýrans | nýrna | nýrnanna |