nabałaganić

Polish

Etymology

From na- +‎ bałaganić.[1] First attested in 1929.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /na.ba.waˈɡa.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲit͡ɕ
  • Syllabification: na‧ba‧ła‧ga‧nić

Verb

nabałaganić pf (imperfective bałaganić)

  1. (intransitive) to clutter up, to make a mess (to make physical disorder somewhere)
    Synonym: zabałaganić
  2. (intransitive, figuratively) to clutter up, to make a mess (to cause disorder in some system)
    Synonym: zabałaganić

Conjugation

Conjugation of nabałaganić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nabałaganić
future tense 1st nabałaganię nabałaganimy
2nd nabałaganisz nabałaganicie
3rd nabałagani nabałaganią
impersonal nabałagani się
past tense 1st nabałaganiłem,
-(e)m nabałaganił 		nabałaganiłam,
-(e)m nabałaganiła 		nabałaganiłom,
-(e)m nabałaganiło 		nabałaganiliśmy,
-(e)śmy nabałaganili 		nabałaganiłyśmy,
-(e)śmy nabałaganiły
2nd nabałaganiłeś,
-(e)ś nabałaganił 		nabałaganiłaś,
-(e)ś nabałaganiła 		nabałaganiłoś,
-(e)ś nabałaganiło 		nabałaganiliście,
-(e)ście nabałaganili 		nabałaganiłyście,
-(e)ście nabałaganiły
3rd nabałaganił nabałaganiła nabałaganiło nabałaganili nabałaganiły
impersonal nabałaganiono
conditional 1st nabałaganiłbym,
bym nabałaganił 		nabałaganiłabym,
bym nabałaganiła 		nabałaganiłobym,
bym nabałaganiło 		nabałaganilibyśmy,
byśmy nabałaganili 		nabałaganiłybyśmy,
byśmy nabałaganiły
2nd nabałaganiłbyś,
byś nabałaganił 		nabałaganiłabyś,
byś nabałaganiła 		nabałaganiłobyś,
byś nabałaganiło 		nabałaganilibyście,
byście nabałaganili 		nabałaganiłybyście,
byście nabałaganiły
3rd nabałaganiłby,
by nabałaganił 		nabałaganiłaby,
by nabałaganiła 		nabałaganiłoby,
by nabałaganiło 		nabałaganiliby,
by nabałaganili 		nabałaganiłyby,
by nabałaganiły
impersonal nabałaganiono by
imperative 1st niech nabałaganię nabałagańmy
2nd nabałagań nabałagańcie
3rd niech nabałagani niech nabałaganią
passive adjectival participle nabałaganiony nabałaganiona nabałaganione nabałaganieni nabałaganione
anterior adverbial participle nabałaganiwszy
verbal noun nabałaganienie

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “nabałaganić”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Mucha : szkice satyryczno-humorystyczne : zebrane przez F. Kostrzewskiego i H. Pillatego (in Polish), volume 61, number 4, 25 January 1929, page 4

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.