zabałaganić
Polish
Etymology
From za- + bałaganić.[1] First attested in 1923.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /za.ba.waˈɡa.ɲit͡ɕ/
- Rhymes: -aɲit͡ɕ
- Syllabification: za‧ba‧ła‧ga‧nić
Verb
zabałaganić pf
- (transitive) to clutter up, to make a mess (to scatter e.g. dirt or trash; to cause physical disarray)
- Synonym: nabałaganić
- (transitive) to clutter up, to make a mess (to create a chaotic situation)
- Synonym: nabałaganić
- (intransitive) to dawdle (to waste time by staying too long in a place and doing something)
- (reflexive with się, colloquial, obsolete) to dawdle (to waste time by staying too long in a place and doing something)
Conjugation
| person | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | ||
| infinitive | zabałaganić | |||||
| future tense | 1st | zabałaganię | zabałaganimy | |||
| 2nd | zabałaganisz | zabałaganicie | ||||
| 3rd | zabałagani | zabałaganią | ||||
| impersonal | zabałagani się | |||||
| past tense | 1st | zabałaganiłem, -(e)m zabałaganił |
zabałaganiłam, -(e)m zabałaganiła |
zabałaganiłom, -(e)m zabałaganiło |
zabałaganiliśmy, -(e)śmy zabałaganili |
zabałaganiłyśmy, -(e)śmy zabałaganiły |
| 2nd | zabałaganiłeś, -(e)ś zabałaganił |
zabałaganiłaś, -(e)ś zabałaganiła |
zabałaganiłoś, -(e)ś zabałaganiło |
zabałaganiliście, -(e)ście zabałaganili |
zabałaganiłyście, -(e)ście zabałaganiły | |
| 3rd | zabałaganił | zabałaganiła | zabałaganiło | zabałaganili | zabałaganiły | |
| impersonal | zabałaganiono | |||||
| conditional | 1st | zabałaganiłbym, bym zabałaganił |
zabałaganiłabym, bym zabałaganiła |
zabałaganiłobym, bym zabałaganiło |
zabałaganilibyśmy, byśmy zabałaganili |
zabałaganiłybyśmy, byśmy zabałaganiły |
| 2nd | zabałaganiłbyś, byś zabałaganił |
zabałaganiłabyś, byś zabałaganiła |
zabałaganiłobyś, byś zabałaganiło |
zabałaganilibyście, byście zabałaganili |
zabałaganiłybyście, byście zabałaganiły | |
| 3rd | zabałaganiłby, by zabałaganił |
zabałaganiłaby, by zabałaganiła |
zabałaganiłoby, by zabałaganiło |
zabałaganiliby, by zabałaganili |
zabałaganiłyby, by zabałaganiły | |
| impersonal | zabałaganiono by | |||||
| imperative | 1st | niech zabałaganię | zabałagańmy | |||
| 2nd | zabałagań | zabałagańcie | ||||
| 3rd | niech zabałagani | niech zabałaganią | ||||
| anterior adverbial participle | zabałaganiwszy | |||||
| verbal noun | zabałaganienie | |||||
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “zabałaganić”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Kurjer Warszawski (in Polish), volume 103, number 10, 10 January 1923, page 4
Further reading
- zabałaganić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zabałaganić in Polish dictionaries at PWN