naczytać

Polish

Etymology

From na- +‎ czytać.

Pronunciation

  • IPA(key): /naˈt͡ʂɘ.tat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘtat͡ɕ
  • Syllabification: na‧czy‧tać

Verb

naczytać pf

  1. (reflexive with się) to read extensively, to read one's fill [with genitive ‘of something’]

Conjugation

Conjugation of naczytać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive naczytać
future tense 1st naczytam naczytamy
2nd naczytasz naczytacie
3rd naczyta naczytają
impersonal naczyta się
past tense 1st naczytałem,
-(e)m naczytał 		naczytałam,
-(e)m naczytała 		naczytałom,
-(e)m naczytało 		naczytaliśmy,
-(e)śmy naczytali 		naczytałyśmy,
-(e)śmy naczytały
2nd naczytałeś,
-(e)ś naczytał 		naczytałaś,
-(e)ś naczytała 		naczytałoś,
-(e)ś naczytało 		naczytaliście,
-(e)ście naczytali 		naczytałyście,
-(e)ście naczytały
3rd naczytał naczytała naczytało naczytali naczytały
impersonal naczytano
conditional 1st naczytałbym,
bym naczytał 		naczytałabym,
bym naczytała 		naczytałobym,
bym naczytało 		naczytalibyśmy,
byśmy naczytali 		naczytałybyśmy,
byśmy naczytały
2nd naczytałbyś,
byś naczytał 		naczytałabyś,
byś naczytała 		naczytałobyś,
byś naczytało 		naczytalibyście,
byście naczytali 		naczytałybyście,
byście naczytały
3rd naczytałby,
by naczytał 		naczytałaby,
by naczytała 		naczytałoby,
by naczytało 		naczytaliby,
by naczytali 		naczytałyby,
by naczytały
impersonal naczytano by
imperative 1st niech naczytam naczytajmy
2nd naczytaj naczytajcie
3rd niech naczyta niech naczytają
passive adjectival participle naczytany naczytana naczytane naczytani naczytane
anterior adverbial participle naczytawszy
verbal noun naczytanie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.