nadkładka

See also: nadkładką

Polish

Etymology

From nadkładać +‎ -ka. First attested in 1809.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /natˈkwat.ka/
  • Rhymes: -atka
  • Syllabification: nad‧kład‧ka

Noun

nadkładka f

  1. (obsolete) addition, supplement

Declension

Declension of nadkładka
singular plural
nominative nadkładka nadkładki
genitive nadkładki nadkładek
dative nadkładce nadkładkom
accusative nadkładkę nadkładki
instrumental nadkładką nadkładkami
locative nadkładce nadkładkach
vocative nadkładko nadkładki
adjective
noun
verbs

References

  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nadkładka”, in Słownik języka polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.