nadrukteken

Dutch

Etymology

From nadruk (emphasis) +‎ teken (sign, mark).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈnaːdrʏkˌteːkən/
  • Hyphenation: na‧druk‧te‧ken

Noun

nadrukteken n (plural nadruktekens, diminutive nadruktekentje n)

  1. accent mark
    Synonym: accentteken

Hyponyms