naglur
Faroese
Etymology
From Old Norse nagl (“nail”), from Proto-Germanic *naglaz, from Proto-Indo-European *h₃nogʰ-.
Noun
naglur m (genitive singular nagls, uncountable)
Declension
| m6s | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | naglur | naglurin |
| accusative | nagl | naglin |
| dative | nagli | naglinum |
| genitive | nagls | naglsins |
Synonyms
- negl pl