Czech
Etymology
From na- + pracovat.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnaprat͡sovat]
Verb
napracovat pf (imperfective napracovávat)
- to make up for
- napracovat ztracený čas. ― to make up for lost time.
Conjugation
Conjugation of napracovat
| infinitive
|
napracovat, napracovati
|
active adjective
|
napracovavší
|
| verbal noun
|
napracování
|
passive adjective
|
napracovaný
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
napracuji, napracuju (coll.) |
napracujeme |
— |
napracujme
|
| 2nd person
|
napracuješ |
napracujete |
napracuj |
napracujte
|
| 3rd person
|
napracuje |
napracují, napracujou (coll.) |
— |
—
|
The verb napracovat does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
napracoval |
napracovali |
napracován |
napracováni
|
| masculine inanimate
|
napracovaly |
napracovány
|
| feminine
|
napracovala |
napracována
|
| neuter
|
napracovalo |
napracovala |
napracováno |
napracována
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
napracovav
|
| feminine + neuter singular
|
— |
napracovavši
|
| plural
|
— |
napracovavše
|
|
Further reading