narzeczona
See also: narzeczoną
Polish
Etymology
From narzeczony + -a.
Pronunciation
- IPA(key): /na.ʐɛˈt͡ʂɔ.na/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔna
- Syllabification: na‧rze‧czo‧na
Noun
narzeczona f (male equivalent narzeczony)
- (nominalized) female equivalent of narzeczony (“fiancée”)
Declension
Declension of narzeczona
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | narzeczona | narzeczone |
| genitive | narzeczonej | narzeczonych |
| dative | narzeczonej | narzeczonym |
| accusative | narzeczoną | narzeczone |
| instrumental | narzeczoną | narzeczonymi |
| locative | narzeczonej | narzeczonych |
| vocative | narzeczona | narzeczone |
Further reading
- narzeczona in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- narzeczona in Polish dictionaries at PWN