naspelen

Dutch

Etymology

From na +‎ spelen.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

naspelen

  1. to imitate
  2. to reenact

Conjugation

Conjugation of naspelen (weak, separable)
infinitive naspelen
past singular speelde na
past participle nagespeeld
infinitive naspelen
gerund naspelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular speel na speelde na naspeel naspeelde
2nd person sing. (jij) speelt na, speel na2 speelde na naspeelt naspeelde
2nd person sing. (u) speelt na speelde na naspeelt naspeelde
2nd person sing. (gij) speelt na speelde na naspeelt naspeelde
3rd person singular speelt na speelde na naspeelt naspeelde
plural spelen na speelden na naspelen naspeelden
subjunctive sing.1 spele na speelde na naspele naspeelde
subjunctive plur.1 spelen na speelden na naspelen naspeelden
imperative sing. speel na
imperative plur.1 speelt na
participles naspelend nagespeeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.