natekenen

Dutch

Etymology

From na +‎ tekenen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈnaːˌteː.kə.nə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: na‧te‧ke‧nen

Verb

natekenen

  1. (transitive) to draw in imitation, to copy by drawing

Conjugation

Conjugation of natekenen (weak, separable)
infinitive natekenen
past singular tekende na
past participle nagetekend
infinitive natekenen
gerund natekenen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular teken na tekende na nateken natekende
2nd person sing. (jij) tekent na, teken na2 tekende na natekent natekende
2nd person sing. (u) tekent na tekende na natekent natekende
2nd person sing. (gij) tekent na tekende na natekent natekende
3rd person singular tekent na tekende na natekent natekende
plural tekenen na tekenden na natekenen natekenden
subjunctive sing.1 tekene na tekende na natekene natekende
subjunctive plur.1 tekenen na tekenden na natekenen natekenden
imperative sing. teken na
imperative plur.1 tekent na
participles natekenend nagetekend
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.