negatorius
Latin
Etymology
From negātor (“denier”), from negō (“deny, refuse”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [nɛ.ɡaːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ne.ɡaˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
negātōrius (feminine negātōria, neuter negātōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | negātōrius | negātōria | negātōrium | negātōriī | negātōriae | negātōria | |
| genitive | negātōriī | negātōriae | negātōriī | negātōriōrum | negātōriārum | negātōriōrum | |
| dative | negātōriō | negātōriae | negātōriō | negātōriīs | |||
| accusative | negātōrium | negātōriam | negātōrium | negātōriōs | negātōriās | negātōria | |
| ablative | negātōriō | negātōriā | negātōriō | negātōriīs | |||
| vocative | negātōrie | negātōria | negātōrium | negātōriī | negātōriae | negātōria | |
Related terms
Descendants
- English: negatory
References
- “negatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- negatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.