neobișnuință
Romanian
Etymology
From ne- + obișnuință.
Noun
neobișnuință f (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | neobișnuință | neobișnuința |
| genitive-dative | neobișnuințe | neobișnuinței |
| vocative | neobișnuință, neobișnuințo | |