niedołęga

Inherited from Proto-Slavic *nedolǫga.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛŋɡa
• Syllabification: nie‧do‧łę‧ga

niedołęga m pers or f

1. (derogatory) bungler, inept person

   Synonyms: see Thesaurus:niezdara

   • 1890, Bolesław Prus, chapter II, in Lalka, volume I:

     — No, i pan w jego wieku latałeś za spódniczkami — odezwał się Lisiecki. — Co tu bawić się w morały.
      — Nigdy nie latałem! — krzyknął Rzecki, uderzając pięścią w kantorek.
      — Przynajmniej raz wygadał się, że całe życie jest niedołęgą — mruknął Lisiecki do Klejna, który uśmiechał się, podnosząc jednocześnie brwi bardzo wysoko.

     ‘Come, when you were his age, you ran after skirts too,’ Lisiecki remarked. ‘Why waste time preaching?’
     ‘I never did!’ cried Rzecki, thumping on the counter.
     ‘For once, in a way, he admits he's been useless all his life,’ Lisiecki muttered to Klein, who smiled and raised his eyebrows very high at the same time.

2. (derogatory) incapable, incompetent person

Masculine declension:

Feminine declension:

• niedołęga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niedołęga in Polish dictionaries at PWN
• Jan Łoś (1886) “ńédołęⁿga”, in “Gwara opoczyńska. Studium dialektologiczne”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (1), volume 11, page 186