nieprzyjaciel
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish nieprzyjaciel. By surface analysis, nie- + przyjaciel.
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -at͡ɕɛl
- Syllabification: nie‧przy‧ja‧ciel
Noun
nieprzyjaciel m pers (female equivalent nieprzyjaciółka)
- enemy, foe
- Synonyms: wróg, przeciwnik
- (Western Lublin, Józefów, euphemistic) evil spirit
Declension
Declension of nieprzyjaciel
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nieprzyjaciel | nieprzyjaciele |
| genitive | nieprzyjaciela | nieprzyjaciół |
| dative | nieprzyjacielowi | nieprzyjacielom |
| accusative | nieprzyjaciela | nieprzyjaciół |
| instrumental | nieprzyjacielem | nieprzyjacielami |
| locative | nieprzyjacielu | nieprzyjacielach |
| vocative | nieprzyjacielu | nieprzyjaciele |
Further reading
- nieprzyjaciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nieprzyjaciel in Polish dictionaries at PWN
- Hieronim Łopaciński (1892) “nieprzyjaciel”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 222