nieszczęśnik

Polish

Etymology

From nieszczęsny +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɲɛˈʂt͡ʂɛw̃ɕ.ɲik/, /ɲɛˈʂt͡ʂɛɲɕ.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛw̃ɕɲik
  • Syllabification: nie‧szczęś‧nik

Noun

nieszczęśnik m pers (female equivalent nieszczęśnica)

  1. wretch (an unhappy, unfortunate or miserable person)
    Synonyms: biedaczek, nieborak, nieszczęśliwiec

Declension

Declension of nieszczęśnik
singular plural
nominative nieszczęśnik nieszczęśnicy/nieszczęśniki (deprecative)
genitive nieszczęśnika nieszczęśników
dative nieszczęśnikowi nieszczęśnikom
accusative nieszczęśnika nieszczęśników
instrumental nieszczęśnikiem nieszczęśnikami
locative nieszczęśniku nieszczęśnikach
vocative nieszczęśniku nieszczęśnicy
adjective
noun

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.