niewtajemniczony

Polish

Etymology

From nie- +‎ wtajemniczony.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɲɛ.fta.jɛm.ɲiˈt͡ʂɔ.nɘ/
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: nie‧wta‧jem‧ni‧czo‧ny

Adjective

niewtajemniczony (not comparable, no derived adverb)

  1. (litotes) out of the loop, out of touch, in the dark, uninitiated (not informed, up-to-date, or current; not included in a process or discussion) [with przez (+ accusative) ‘by whom’]
    Synonym: nieobeznany

Declension

Declension of niewtajemniczony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative niewtajemniczony niewtajemniczona niewtajemniczone niewtajemniczeni niewtajemniczone
genitive niewtajemniczonego niewtajemniczonej niewtajemniczonego niewtajemniczonych
dative niewtajemniczonemu niewtajemniczonej niewtajemniczonemu niewtajemniczonym
accusative niewtajemniczonego niewtajemniczony niewtajemniczoną niewtajemniczone niewtajemniczonych niewtajemniczone
instrumental niewtajemniczonym niewtajemniczoną niewtajemniczonym niewtajemniczonymi
locative niewtajemniczonym niewtajemniczonej niewtajemniczonym niewtajemniczonych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.