nimekaim
Estonian
Etymology
Noun
nimekaim (genitive nimekaimu, partitive nimekaimu)
- namesake (a person with the same name as another person)
Declension
| Declension of nimekaim (ÕS type 22e/riik, length gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | nimekaim | nimekaimud | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | nimekaimu | ||
| genitive | nimekaimude | ||
| partitive | nimekaimu | nimekaime nimekaimusid | |
| illative | nimekaimu nimekaimusse |
nimekaimudesse nimekaimesse | |
| inessive | nimekaimus | nimekaimudes nimekaimes | |
| elative | nimekaimust | nimekaimudest nimekaimest | |
| allative | nimekaimule | nimekaimudele nimekaimele | |
| adessive | nimekaimul | nimekaimudel nimekaimel | |
| ablative | nimekaimult | nimekaimudelt nimekaimelt | |
| translative | nimekaimuks | nimekaimudeks nimekaimeks | |
| terminative | nimekaimuni | nimekaimudeni | |
| essive | nimekaimuna | nimekaimudena | |
| abessive | nimekaimuta | nimekaimudeta | |
| comitative | nimekaimuga | nimekaimudega | |