nomineren
Dutch
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- IPA(key): /ˌnoː.miˈneː.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: no‧mi‧ne‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
nomineren
- (intransitive) to nominate [from 16th c.]
Conjugation
| Conjugation of nomineren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | nomineren | |||
| past singular | nomineerde | |||
| past participle | genomineerd | |||
| infinitive | nomineren | |||
| gerund | nomineren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | nomineer | nomineerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | nomineert, nomineer2 | nomineerde | ||
| 2nd person sing. (u) | nomineert | nomineerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | nomineert | nomineerde | ||
| 3rd person singular | nomineert | nomineerde | ||
| plural | nomineren | nomineerden | ||
| subjunctive sing.1 | nominere | nomineerde | ||
| subjunctive plur.1 | nomineren | nomineerden | ||
| imperative sing. | nomineer | |||
| imperative plur.1 | nomineert | |||
| participles | nominerend | genomineerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||