nontonnen

From Indonesian nonton (“to look, to watch”) +‎ -en.

• IPA^(key): /ˈnɔntɔnə(n)/
• Hyphenation: non‧ton‧nen

nontonnen

1. (intransitive, Indonesia) to look on and/or listen in during an event, often from outside the event premises, chiefly by a native Indonesian person during an event reserved for Europeans
   • 1893 June 10 [1892], Rudyard Kipling, Wolcott Balestier, “Een verhaal van West en Oost [A story of West and East]”, in Bataviaasch Nieuwsblad‎^[1], Batavia, translation of The Naulahka: A Story of West and East (in English), page 4:

     Het was volk van mij; en het graan was goedkoop, en zij hebben bij de tamasha genontond.

     [original: They were my people, and the grain was cheap, and they have seen the tamasha.]

     These were people of mine, and the grain was cheap, and they looked on at the tamasha.

   • 1903 May 14, “Brieven uit Djokja [Letters from Yogyakarta]”, in Bataviaasch Nieuwsblad‎^[2], Batavia, page 7:

     De gelegenheid ziet er aardig uit; of er veel gebruik van gemaakt wordt, moet de toekomst leeren; het publiek in aanmerking genomen, gelooft men dat op den duur allicht meer in andongs genontond zal worden op den toegoeschen weg die voor den tuin loopt dan dat er in den tuin wordt plaats genomen.

     The venue looks pretty nice; whether much use will be made of it, the future will tell; taking the general public into account, it is believed that in the long run, more people will probably listen in, sitting in small horse-drawn carriages on the Tugu road running in front of the garden, than will actually take a seat in the garden itself.

   • 1906 March 29, “Delische Brieven. [Letters from Deli]”, in Soerabaijasch Handelsblad‎^[3], Surabaya, page 1:

     Het raceterrein, een eind buiten de stad gelegen[,] is, voor zoover ik er over kan oordeelen, zeer practisch en op groote schaal aangelegd (...). Er zijn twee tenten, één voor de witmenschen en een voor de gekleurden, maar dat de races hier geen volksfeest zijn, dat bleek uit het kleine aantal inlanders en daarmee gelijkgestelden, dat nontont.

     The racecourse, situated a short distance outside the city, is, as far as I can tell, very practical and laid out on a large scale (...). There are two tents, one for the white people and one for the coloured people, but the fact that the races are not a festival for the masses here is evident from the small number of natives, and those who are categorised as such, that is looking on.

   • 1915, Jan Fabricius, Tòtòk en Indo. Een plantage-idylle [Fullblood colonial Dutchman and Eurasian man. A plantation idyll.], The Hague: L.A. Dickhoff Jr.; quoted in Jac. van Ginneken, J. Endepols, De regenboogkleuren van Nederlands taal‎^[4], Nijmegen: L.C.G. Malmberg, 1917, pages 230-231:

     Herman. Wat heb jelui nog meer gedaan op Batavia?
     Cornelis. Na ja, nontonnen zoo, naar bioscoop en na afloop elken keer naar die bami-chinees op Noordwijk.... hoe heet hij nog weer.... na, a, soeda, al vergeten zeg.... bami eten en tsjap-tsjaï. Maar je heb toch niet zooveel lol als op Soerabaja, zeg.

     Herman. What else did you guys do in Batavia?
     Cornelis. Well, we stood around outside during performances to listen in, we went to the cinema, and each time we went to that noodles-Chinaman in Noordwijk... what's his name... come on, ugh, forgot it already... to eat noodles and chop suey afterwards. But, I say, there isn't as much fun to be had as in Surabaya.

   • 1954 April 21, Hein Buitenweg, “Terugblik naar het Oosten. Neerlands taal in 't Verre Oosten. [Looking back to the Orient. The Dutch language in the Far East.]”, in De Indische Courant‎^[5], Amsterdam, page 4:

     Dit Indisch-Nederlands, even levend als de taal van Sarie Mareis, zal weldra tot de dode talen behoren. (...) In de dagen van Creusesol (overste Graafland), Maurits (P. A. Daum), van Rees en ook nog wel aan het begin van deze eeuw werd ze nog gehoord in sociëteiten en balzalen, op deftige recepties en op de beroemde danspartijen in de royale woningen aan het Koningsplein, waar de upper ten walste en polkeerde en lanciers en quadrille danste, terwijl op straat het bruine volk bewonderend stond te „non-tonnen”.

     This East Indian Dutch, as alive as the language of Sarie Marais [Afrikaans], will soon belong to the dead languages. (...) In the days of Creusesol (lieutenant colonel Graafland), Maurits (P. A. Daum), van Rees and even at the beginning of this century, it was still heard in social clubs and ballrooms, at stately receptions and at the famous dance parties in the lavish mansions on Koningsplein Square, where the upper ten danced the waltz, the polka, the lanciers, and the quadrille, while the brown folk stood looking on admiringly in the street.

   • 1954 September 22, Auke Sonnega, “Per trein via Vorstenlanden naar Bali [Via the Princely States to Bali by train]”, in Het Nieuwsblad voor Sumatra‎^[6], Medan, page 3:

     En zo nontonde de Baliër het uitgebreide aantal feestdagen door op de grote pasar malam die van 2-16 Augustus te Denpassar gehouden werd.

     In this way, the Balinese spent the large number of public holidays taking a look at the big night market held in Denpasar from August 2-16.