norrønur
Faroese
Etymology
From Old Norse norrœnn (“northern”), from Proto-Germanic *nurþrōnijaz.
Adjective
norrønur (not comparable)
Declension
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | norrønur | norrøn | norrønt |
| accusative | norrønan | norrøna | norrønt |
| dative | norrønum | norrønari | norrønum |
| genitive | norrøns | norrønar | norrøns |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | norrønir | norrønar | norrøn |
| accusative | norrønar | norrønar | norrøn |
| dative | norrønum | norrønum | norrønum |
| genitive | norrøna | norrøna | norrøna |
Synonyms
- (Nordic): norðurlendskur
Hyponyms
- (Old Norse): fornnorskur, forníslendskur, fornføroyskur