noscitabundus
Latin
Etymology
nōscitō (“know, recognize”) + -bundus
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [noːs.kɪ.taːˈbʊn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [noʃ.ʃi.t̪aˈbun̪.d̪us]
Adjective
nōscitābundus (feminine nōscitābunda, neuter nōscitābundum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | nōscitābundus | nōscitābunda | nōscitābundum | nōscitābundī | nōscitābundae | nōscitābunda | |
| genitive | nōscitābundī | nōscitābundae | nōscitābundī | nōscitābundōrum | nōscitābundārum | nōscitābundōrum | |
| dative | nōscitābundō | nōscitābundae | nōscitābundō | nōscitābundīs | |||
| accusative | nōscitābundum | nōscitābundam | nōscitābundum | nōscitābundōs | nōscitābundās | nōscitābunda | |
| ablative | nōscitābundō | nōscitābundā | nōscitābundō | nōscitābundīs | |||
| vocative | nōscitābunde | nōscitābunda | nōscitābundum | nōscitābundī | nōscitābundae | nōscitābunda | |
References
- “noscitabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- noscitabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.