obtruncatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of obtruncō (“slaughter”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɔp.trʊŋˈkaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ob.t̪ruŋˈkaː.t̪us]
Participle
obtruncātus (feminine obtruncāta, neuter obtruncātum); first/second-declension participle
- slaughtered, killed, having been cut down.
- (rare) trimmed, pruned, having been pruned.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | obtruncātus | obtruncāta | obtruncātum | obtruncātī | obtruncātae | obtruncāta | |
| genitive | obtruncātī | obtruncātae | obtruncātī | obtruncātōrum | obtruncātārum | obtruncātōrum | |
| dative | obtruncātō | obtruncātae | obtruncātō | obtruncātīs | |||
| accusative | obtruncātum | obtruncātam | obtruncātum | obtruncātōs | obtruncātās | obtruncāta | |
| ablative | obtruncātō | obtruncātā | obtruncātō | obtruncātīs | |||
| vocative | obtruncāte | obtruncāta | obtruncātum | obtruncātī | obtruncātae | obtruncāta | |