oburęczny
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.buˈrɛnt͡ʂ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛnt͡ʂnɘ
- Syllabification: o‧bu‧ręcz‧ny
Adjective
oburęczny (not comparable, no derived adverb)
- ambidextrous
- two-handed (designed for use by both hands at once)
- młot oburęczny ― sledgehammer
Declension
Declension of oburęczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | oburęczny | oburęczna | oburęczne | oburęczni | oburęczne | |
| genitive | oburęcznego | oburęcznej | oburęcznego | oburęcznych | ||
| dative | oburęcznemu | oburęcznej | oburęcznemu | oburęcznym | ||
| accusative | oburęcznego | oburęczny | oburęczną | oburęczne | oburęcznych | oburęczne |
| instrumental | oburęcznym | oburęczną | oburęcznym | oburęcznymi | ||
| locative | oburęcznym | oburęcznej | oburęcznym | oburęcznych | ||
Derived terms
noun
- oburęczność