obygd

Swedish

Etymology

o- (un-) +‎ bygd

Noun

obygd c

  1. (sometimes derogatory) a remote, scarcely built-up area; backcountry, boondock, backwoods
    Vi är ute i obygden
    We're out in the boonies

Declension

Declension of obygd
nominative genitive
singular indefinite obygd obygds
definite obygden obygdens
plural indefinite obygder obygders
definite obygderna obygdernas

See also

References