ociągnąć

Polish

Etymology

From ociągać +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈt͡ɕɔŋɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔŋɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: o‧ciąg‧nąć

Verb

ociągnąć pf (imperfective ociągać)

  1. (transitive) to scale, to descale (to remove the scales of a fish)

Conjugation

Conjugation of ociągnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ociągnąć
future tense 1st ociągnę ociągniemy
2nd ociągniesz ociągniecie
3rd ociągnie ociągną
impersonal ociągnie się
past tense 1st ociągnąłem,
-(e)m ociągnął 		ociągnęłam,
-(e)m ociągnęła 		ociągnęłom,
-(e)m ociągnęło 		ociągnęliśmy,
-(e)śmy ociągnęli 		ociągnęłyśmy,
-(e)śmy ociągnęły
2nd ociągnąłeś,
-(e)ś ociągnął 		ociągnęłaś,
-(e)ś ociągnęła 		ociągnęłoś,
-(e)ś ociągnęło 		ociągnęliście,
-(e)ście ociągnęli 		ociągnęłyście,
-(e)ście ociągnęły
3rd ociągnął ociągnęła ociągnęło ociągnęli ociągnęły
impersonal ociągnięto
conditional 1st ociągnąłbym,
bym ociągnął 		ociągnęłabym,
bym ociągnęła 		ociągnęłobym,
bym ociągnęło 		ociągnęlibyśmy,
byśmy ociągnęli 		ociągnęłybyśmy,
byśmy ociągnęły
2nd ociągnąłbyś,
byś ociągnął 		ociągnęłabyś,
byś ociągnęła 		ociągnęłobyś,
byś ociągnęło 		ociągnęlibyście,
byście ociągnęli 		ociągnęłybyście,
byście ociągnęły
3rd ociągnąłby,
by ociągnął 		ociągnęłaby,
by ociągnęła 		ociągnęłoby,
by ociągnęło 		ociągnęliby,
by ociągnęli 		ociągnęłyby,
by ociągnęły
impersonal ociągnięto by
imperative 1st niech ociągnę ociągnijmy
2nd ociągnij ociągnijcie
3rd niech ociągnie niech ociągną
passive adjectival participle ociągnięty ociągnięta ociągnięte ociągnięci ociągnięte
anterior adverbial participle ociągnąwszy
verbal noun ociągnięcie
noun

Further reading

  • ociągnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ociągnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.