oddzwonić

Polish

Etymology

From od- +‎ dzwonić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔdˈd͡zvɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: od‧dzwo‧nić

Verb

oddzwonić pf (imperfective oddzwaniać)

  1. (intransitive) to call back [with do (+ genitive) ‘someone’]

Conjugation

Conjugation of oddzwonić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oddzwonić
future tense 1st oddzwonię oddzwonimy
2nd oddzwonisz oddzwonicie
3rd oddzwoni oddzwonią
impersonal oddzwoni się
past tense 1st oddzwoniłem,
-(e)m oddzwonił 		oddzwoniłam,
-(e)m oddzwoniła 		oddzwoniłom,
-(e)m oddzwoniło 		oddzwoniliśmy,
-(e)śmy oddzwonili 		oddzwoniłyśmy,
-(e)śmy oddzwoniły
2nd oddzwoniłeś,
-(e)ś oddzwonił 		oddzwoniłaś,
-(e)ś oddzwoniła 		oddzwoniłoś,
-(e)ś oddzwoniło 		oddzwoniliście,
-(e)ście oddzwonili 		oddzwoniłyście,
-(e)ście oddzwoniły
3rd oddzwonił oddzwoniła oddzwoniło oddzwonili oddzwoniły
impersonal oddzwoniono
conditional 1st oddzwoniłbym,
bym oddzwonił 		oddzwoniłabym,
bym oddzwoniła 		oddzwoniłobym,
bym oddzwoniło 		oddzwonilibyśmy,
byśmy oddzwonili 		oddzwoniłybyśmy,
byśmy oddzwoniły
2nd oddzwoniłbyś,
byś oddzwonił 		oddzwoniłabyś,
byś oddzwoniła 		oddzwoniłobyś,
byś oddzwoniło 		oddzwonilibyście,
byście oddzwonili 		oddzwoniłybyście,
byście oddzwoniły
3rd oddzwoniłby,
by oddzwonił 		oddzwoniłaby,
by oddzwoniła 		oddzwoniłoby,
by oddzwoniło 		oddzwoniliby,
by oddzwonili 		oddzwoniłyby,
by oddzwoniły
impersonal oddzwoniono by
imperative 1st niech oddzwonię oddzwońmy
2nd oddzwoń oddzwońcie
3rd niech oddzwoni niech oddzwonią
anterior adverbial participle oddzwoniwszy
verbal noun oddzwonienie

Further reading

  • oddzwonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oddzwonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.