odkluczyć

Polish

Etymology

From od- +‎ kluczyć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔtˈklu.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: od‧klu‧czyć

Verb

odkluczyć pf

  1. (transitive, Poznań) to unlock
    Antonyms: zakluczyć, zamknąć na klucz

Conjugation

Conjugation of zakluczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakluczyć
future tense 1st zakluczę zakluczymy
2nd zakluczysz zakluczycie
3rd zakluczy zakluczą
impersonal zakluczy się
past tense 1st zakluczyłem,
-(e)m zakluczył 		zakluczyłam,
-(e)m zakluczyła 		zakluczyłom,
-(e)m zakluczyło 		zakluczyliśmy,
-(e)śmy zakluczyli 		zakluczyłyśmy,
-(e)śmy zakluczyły
2nd zakluczyłeś,
-(e)ś zakluczył 		zakluczyłaś,
-(e)ś zakluczyła 		zakluczyłoś,
-(e)ś zakluczyło 		zakluczyliście,
-(e)ście zakluczyli 		zakluczyłyście,
-(e)ście zakluczyły
3rd zakluczył zakluczyła zakluczyło zakluczyli zakluczyły
impersonal zakluczono
conditional 1st zakluczyłbym,
bym zakluczył 		zakluczyłabym,
bym zakluczyła 		zakluczyłobym,
bym zakluczyło 		zakluczylibyśmy,
byśmy zakluczyli 		zakluczyłybyśmy,
byśmy zakluczyły
2nd zakluczyłbyś,
byś zakluczył 		zakluczyłabyś,
byś zakluczyła 		zakluczyłobyś,
byś zakluczyło 		zakluczylibyście,
byście zakluczyli 		zakluczyłybyście,
byście zakluczyły
3rd zakluczyłby,
by zakluczył 		zakluczyłaby,
by zakluczyła 		zakluczyłoby,
by zakluczyło 		zakluczyliby,
by zakluczyli 		zakluczyłyby,
by zakluczyły
impersonal zakluczono by
imperative 1st niech zakluczę zakluczmy
2nd zaklucz zakluczcie
3rd niech zakluczy niech zakluczą
passive adjectival participle zakluczony zakluczona zakluczone zakluczeni zakluczone
anterior adverbial participle zakluczywszy
verbal noun zakluczenie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.