odskoczyć

Polish

From od- +‎ skoczyć.

odskoczyć pf (imperfective odskakiwać)

(intransitive) to jump away, to jump back, to recoil [with od (+ genitive) ‘from something’]
(intransitive) to bounce back [with od (+ genitive) ‘off something’]
(intransitive) to open suddenly, to pop open
(intransitive) to peel away, to distance oneself [with od (+ genitive) ‘from something’]

Conjugation of *odskoczyć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odskoczyć
future tense	1^st	odskoczę			odskoczymy
	2^nd	odskoczysz			odskoczycie
	3^rd	odskoczy			odskoczą
	impersonal	odskoczy się
past tense	1^st	odskoczyłem, -(e)m odskoczył	odskoczyłam, -(e)m odskoczyła	odskoczyłom, -(e)m odskoczyło	odskoczyliśmy, -(e)śmy odskoczyli	odskoczyłyśmy, -(e)śmy odskoczyły
	2^nd	odskoczyłeś, -(e)ś odskoczył	odskoczyłaś, -(e)ś odskoczyła	odskoczyłoś, -(e)ś odskoczyło	odskoczyliście, -(e)ście odskoczyli	odskoczyłyście, -(e)ście odskoczyły
	3^rd	odskoczył	odskoczyła	odskoczyło	odskoczyli	odskoczyły
	impersonal	odskoczono
conditional	1^st	odskoczyłbym, bym odskoczył	odskoczyłabym, bym odskoczyła	odskoczyłobym, bym odskoczyło	odskoczylibyśmy, byśmy odskoczyli	odskoczyłybyśmy, byśmy odskoczyły
	2^nd	odskoczyłbyś, byś odskoczył	odskoczyłabyś, byś odskoczyła	odskoczyłobyś, byś odskoczyło	odskoczylibyście, byście odskoczyli	odskoczyłybyście, byście odskoczyły
	3^rd	odskoczyłby, by odskoczył	odskoczyłaby, by odskoczyła	odskoczyłoby, by odskoczyło	odskoczyliby, by odskoczyli	odskoczyłyby, by odskoczyły
	impersonal	odskoczono by
imperative	1^st	niech odskoczę			odskoczmy
	2^nd	odskocz			odskoczcie
	3^rd	niech odskoczy			niech odskoczą
anterior adverbial participle		odskoczywszy
verbal noun		odskoczenie